Ons taalgebruik is, net als andere aspecten van ons gedrag overigens, in de dagelijkse omgang aan waardeoordelen onderhevig. Wij vormen ons allemaal een beeld van mensen die we ontmoeten, op basis van hun uiterlijk voorkomen. En daaronder valt ook het soort taal dat zij gebruiken. We beschikken met andere woorden over een
sociolinguïstische monitor, een ‘radar’ waarmee we in het taalgebruik van onze gesprekpartners bepaalde kenmerken proberen te ontdekken die ons iets kunnen leren over hun persoonlijkheid. Er zijn al heel wat attitudeonderzoeken bij volwassenen gebeurd. Het Expertisecentrum Onderwijsinnovatie van de Katholieke Hogeschool VIVES (Tielt) heeft een onderzoek op touw gezet naar taalattitudes van jonge kinderen (vijf- tot twaalfjarigen) uit West- en Oost-
Vlaanderen. Dat onderzoek werd uitgevoerd i.s.m. studenten bachelor kleuter- en lager onderwijs van VIVES campus Tielt en leerlingen middelbaar onderwijs. Het onderzoek streeft geen absolute representativiteit van de resultaten na, maar hoopt wel enkele tendensen weer te geven.
De resultaten geven aan dat kinderen standaardtaal linken aan prestige en dat ze het gebruik van dialecten en tussentaal associëren met informele situaties en intimiteit. Verder blijkt dat naarmate de kinderen ouder worden, hun sociolinguïstische monitoring scherper ontwikkeld lijkt. De perceptie van taalattitudes lijkt meer uitgesproken bij oudere kinderen.
