Zwijgen is geen optie: Playlist rond racisme, discriminatie en migratie

Zwijgen is geen optie voert oprechte gesprekken met bewonderenswaardige mensen over de belangrijkste vragen van deze tijd. De makers gaan op zoek naar mensen die begrijpen wat de grote problemen zijn, maar zich daar niet door laten verlammen. 

Deze playlist gaat over racisme, discriminatie en migratie. We gaan in gesprek met de volgende personen:

Olivia Rutazibwa: Racisme dient een doel

Ze wilde gerust professor worden aan de universiteit van Portsmouth. Maar enkel als ze in haar lessen mag aantonen dat ontwikkelingssamenwerking een verderzetting is van ons koloniaal systeem. BAM. Vandaag is ze professor aan de universiteit van Portsmouth. Terecht. Hoe Olivia racisme, sociale ongelijkheid en onze koloniale geschiedenis aan elkaar verbindt, deed ons hoofd tollen.

Dalilla Hermans (twee gesprekken)

1. Strijden is mijn dagtaak niet meer

We praten over moeilijke onderwerpen – racisme, verkiezingen, trollen, de zinloosheid van het leven – maar op één of andere manier is het de hele tijd leerrijk en plezant.

De eerste keer spraken we Dalilla net voor haar deelname aan De Slimste Mens. Zenuwachtig, bedachtzaam, strategisch. Vandaag hoor je de echte Dalilla. Bevrijd. Van zichzelf en van de blik van de ander.

2. Strijden voor diverse rolmodellen

We hadden met Dalilla graag besproken hoe je de maatschappij vormt met jeugdwerk, de sector waar ze met hard werken en zonder diploma naam aan het maken was. Maar het gesprek gaat over racisme. Moet over racisme gaan. Binnen 10 jaar is haar zoon 14 en vormt de maatschappij waarin hij leeft zijn zelfbeeld. Dus probeert Dalilla met al haar kunnen om de kloof te dichten met het meest vermoeiende wapen dat ze bezit: begrip.

Naima Charkaoui: Niet in mijn naam

Niemand, waar ze zich ook op het politieke spectrum bevinden, pleit voor open grenzen, toch? Fout. Naima Charkaoui doet het wel. En niet omdat ze naïef is of wereldvreemd. Wel omdat ze een hekel heeft aan dooddoeners: slecht onderbouwde meningen die het echte denken belemmeren. Zeker als die dooddoeners nog eens doen wat ze zeggen: doden.

Als je de temperatuur gradueel genoeg opbouwt, kan je een kikker levend koken zonder dat hij aanstalten maakt om uit de kookpot te springen. Zo ook laten wij ons indommelen door schijnbaar neutrale woorden zoals 'pragmatisch' en 'realistisch'. Woorden die eigenlijk voor weinig anders dienen dan het status quo in stand te houden. De dictatuur van de redelijkheid.

Yassine Boubout: Dat is toch ook straffeloosheid

Op een bepaald moment besliste Yassine dat een gewoon leven niet voor hem weggelegd zou zijn. Misschien besliste hij het niet zozeer, maar erkende hij het eerder als een feit dat al even aan het groeien was en nu niet langer te negeren viel.

Wie Yassine Boubout zegt, zegt politiegeweld. Al jong, veel te jong, ervaart hij zelf wat het betekent wanneer een instituut misbruik maakt van de macht die haar gegeven wordt. En voelt hij de woede die daarmee gepaard gaat.

Iemand die dan niet beslist om stenen te gooien maar bruggen te bouwen, doet meer dan we van een redelijk mens kunnen verwachten. En heeft altijd een plaats aan onze tafel.

Rachida Lamrabet: Mensen zijn niet normaal

Rachida ken je waarschijnlijk omdat ze ontslagen werd bij Unia door de inhoud van een van haar kunstwerken. (Op zich is dat voor ons reden genoeg om iemand in ‘zwijgen is geen optie’ uit te nodigen. Maar we worden verwend, er is meer!) Intellectueel scherp en verbaal virtuoos. Het is een zeldzame combinatie maar Rachida beheerst ze.

Meryem Kanmaz: Zonder strijd is niets verworven

De onderklasse heeft geen geld, de middenklasse heeft geen tijd. Het zijn dat soort schijnbaar eenvoudige uitspraken waarmee Meryem grote waarheden deelt. Ze tonen hoe goed belezen ze is en hoeveel tijd ze spendeert aan het nadenken over de problemen van deze tijd. We spraken met haar over onderwerpen die voor ons – en velen met ons – nog te nieuw zijn. De historiek van de islam, bijvoorbeeld, of de evolutie van het leven van gastarbeiders in ons land.

Rashif El Kaoui: Dit is mijn rol in dit tijdsgewricht

Rashif, acteur en auteur, beheerst als geen andere de kunst van het verzorgd en minzaam spreken zonder daarbij in te boeten aan oprechtheid. Wel integendeel. Hij wil zijn nek tonen, omdat hij anderen wil inspireren met zijn kwetsbaarheid, omdat hij wil geloven dat mensen niet bijten.

Nozizwe Dube werd voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad

Op haar 21 wordt Nozizwe Dube verkozen tot Young European of the Year. Drie jaar daarvoor wordt ze voorzitster van de Vlaamse Jeugdraad die adviezen formuleert over de impact van wetgeving op het leven van jongeren. Vier jaar daarvoor hoort ze haar eerste woord Nederlands.

We vullen deze playlist aan met toekomstige gesprekken over dit thema.

Zwijgen is geen optie begon heel klein en zonder inkomsten, maar ondertussen is het een community van meer dan 20.00 mensen en werden de ZIGO video’s en podcast meer dan vijf miljoen keer bekeken.