MENS 65: Energie in het zonnetje

In de vorige twee nummers van MENS besteedden we uitgebreid aandacht aan energieconsumptie heden ten dage. We hadden het over het energieverbruik van de mensheid in de loop van de geschiedenis, en hoe de mens op verschillende manieren in zijn energiebehoeften heeft trachten te voorzien. Eerst via eigen spierkracht, daarna door het inschakelen van dieren, en sinds zo'n honderdvijftig jaar geleden ook door het verbruiken van fossiele brandstoffen zoals aardolie, aardgas en steenkool. Dat was geen onverdeeld voordelige keuze. Fossiele brandstoffen liggen aan de basis van de ontwikkeling van de industrie en de hedendaagse welvaart, maar zijn ook verbonden met grote milieuvraagstukken zoals luchtvervuiling en de opwarming van de aarde. Bovendien komen we met de voorraden zoals we die nu kennen en kunnen aanboren, niet toe tot het einde van deze eeuw. Hoewel, we moeten hierbij onmiddellijk opmerken dat er nog regelmatig nieuwe brandstofbronnen worden ontdekt, en dat daarom deze voorspelling nog gedeeltelijk op losse schroeven staat.

Verder spelen de bestaande energiebronnen een belangrijke rol in de wereldeconomie en de wereldpolitiek. Zeker wanneer we naar de voorraden fossiele brandstoffen kijken met een Westerse bril. Wij hebben namelijk weinig eigen voorraden, en de voorraden die er zijn, liggen in regio's waar de politieke toestand soms zeer onstabiel is. Denk maar aan het Midden-Oosten.

Ook andere landen met grote voorraden (zoals Rusland) zouden niet aarzelen om deze te gebruiken bij politieke onderhandelingen. Wat daar ook de redenen van mogen zijn. Het is dan ook niet te verwonderen dat in het Westen een sterke neiging bestaat om zelf in het eigen energie-onderhoud te kunnen voorzien vooral dan dankzij alternatieve en innovatieve technologieën... Energie is dus een wereldvraagstuk, met wetenschappelijke en maatschappelijke implicaties.